Ondertussen Down Under ...

De naam van mijn hostel heb ik de eerste dag geen eer aangedaan want ik ben blijven liggen totdat mijn ontbijtvoucher niet meer geldig was.

Het hostel is verkozen tot beste hostel in heel Oceanië. Qua jeugdhostel is Wake up dan ook verdacht hip ... het interieur is futuristisch met flitsende kleuren, plasmascherm in de inkomhal en een rij computers.

Op de eerste verdieping is er een soort lounge telkens als de lift er stopt, word je er door de verzamelde backpackersgilde aangegaapt.

In mijn kamer lag een snurkende Brit uit Bristol die met zijn gesnurk op de zenuwen werkte van de Nieuw-Zeelandse businessman die boven hem lag (stapelbedsgewijs). De vierde persoon die in onze kamer lag was een meisje uit Turnhout (of all places).

Wake up ligt naast het centraal station van Sydney en vlakbij de Aziatische wijk. Ik heb hier soms de indruk dat half Azië in Sydney zit ...

Dit heeft natuurlijk ook zijn voordelen want elk Aziatisch land is hier op culinair gebied vertegenwoordigd. Zo ben ik in een Thais restaurant gaan eten waar ik schotel nummer 55 Beautiful Chiang Mai bestelde ... uit nostalgie ongetwijfeld.

Sydney lijkt wel dagelijks een backpackersconventie te houden. De middenstand heeft dit ook begrepen. Er is hier zo'n beetje alles te vinden voor de budgetreiziger : backpackers reisbureaus, bp-restaurants, bp-huurauto's, bp-hostels, bp-activiteiten zoals surfen en skydiven.

En hoe ziet een gemiddelde backpacker eruit ? Een beetje verwaaid met wallen onder de ogen : Zweedse blondines, Deense rastamannen, Gentenaars, Nederlandse hippies, Germans (die zitten overal) en de ergste soort van al de Britse working class heros. Die komen meestal in groepjes van vier en je kan op hun gezicht aflezen dat er ergens iets is misgelopen in hun evolutie (te lang in afzondering op een eiland ?). Ze zijn op afstand herkenbaar aan het voetbalshirt en de intelligente blik in hun ogen.

Maar over het algemeen gezien is het hier een leuke bende ... a fine mixture of the human species !