Ondertussen Down Under ...

Hermanski heeft op Mount Coot-tha (Place of honey) even de tijd genomen voor wat in honing gedrenkte overpeinzingen. Vanaf deze 287 meter hoge heuvel, heb je een ander perspectief over Brisbane, de stad waarin Hermanski vier weken geleefd heeft. De wolkenkrabbers lijken vanop dit uitkijkpunt niet groter dan luciferdoosjes en de rivier wordt een Brisbane beekje.




Het uitzicht op Mount Coot-tha geeft een heel ander gevoel dan wanneer je door Queen street mall loopt, Brisbanes' winkel- wandelstraat, waar de mensen zich als mieren tussen de immense wolkenkrabbers voortbewegen. Wat opvalt is dat de meeste mensen niet wandelen, maar snelwandelen, op weg naar een denkbeeldige finish. Vanaf het moment dat je 's morgens uit de bus stapt wordt je meegezogen in deze stroom, je steekt vanzelf een tandje bij.

Al wandelend aan hoge snelheid op het voetpad moet je de lokale 'verkeersregels' in acht nemen, anders kom je onvermijdelijk in botsing met een tegenligger. De Aussies wandelen namelijk zoals ze rijden. Dit wil zeggen dat je een tegenligger aan de linkerkant moet kruisen. Al kan je hier als Belg natuurlijk ook gebruik van maken, om een 'ontmoeting' met een 'saucy' vrouwelijke tegenligger te bespoedigen.

De Embassy school waar ik iedere weekdag Engelse les volg, ligt in putteke centrum. Ik heb weer een wereldreis in mijn klas kunnen maken : Argentinië, Chili, Zweden, Colombia, Brazilië, Japan, Zuid-Korea, Frankrijk ... en België.

De tweevoeter uit Belgenland was 'Dennis uit Schoten', het was raar om na twee maanden Engels, weer eens Nederlands te spreken. Het was alsof ik iemand anders hoorde praten, zeer raar gevoel. Dennis heeft zoals iedere Antwerpenaar een beetje te veel spraakwater gedronken ...



Hermanski is samen met hem naar de hockey-wedstrijd : 'Australië-Nederland' gaan kijken. Dennis is een hockey-speler en hij is hier in Brisbane lid van het plaatselijke hockey-team. Na afloop van de wedstrijd sprak Dennis een willekeurige Oranje supporter aan, of hij ons niet een lift naar het station kon geven. De Nederlandse supporter stemde toe. Het bleek een ingeweken Hollander te zijn die al 50 jaar in Australië woonde. Onze 'taxichauffeur' was op 20 jarige leeftijd vanuit Enschede naar Australië geimmigreerd en hij sprak dan ook Hollands met een Engels accent. Ter afscheid voorspelde de Oranje supporter Dennis een gouden toekomst, vanwege zijn spraakwaterval ...

Naast le petit Belge, deed een andere student mij terug aan België denken : José uit Argentinië. José is namelijk een Gabriel Rios look-a-like. Hij werd door de vrouwelijke studenten dan ook als "very cute" bestempeld. Een andere Zuid-Amerikaan, Antonio uit Santiago de Chili, heeft Hermanski een interessant weetje aan de hand gedaan. Hij gebruikte Brisbanes' Treasury Casino niet als gokpaleis maar als wisselkantoor. Antonio is een ervaren wereldreiziger en volgens hem is het casino de beste plaats om je geld tegen de voordeligste koersen om te wisselen.


Ik heb in Brisbane afscheid genomen van de Japanse Erina. Samen met haar vriendin Vivi zijn we naar het pretpark Dreamworld gegaan om ons onder te dompelen in een fantasiewereld. Waarna we de 'giant drop' gebruikte, om ons uit de droomwereld wakker te schudden.

De 'giant drop' is een 120 meter hoge vrije val, tegen een snelheid van 135km/h. In 90 seconden word je naar boven gehesen, waar je een prachtig uitzicht hebt over de Gold Coast, zo zie je onder andere Surfer's Paradise (=soort Benidorm). Daarna volgt er een vrije val van 5 seconden ... die 5 seconden lijken echter eindeloos te duren. Om kort te gaan, Hermanski is still very much alive, maar er is toch een bedrag met zes nullen nodig (en ergens een 1 aan het begin) ... voordat ze Hermanski een tweede maal op de 'Gigantische vrije val' krijgen ...

Hermanski is op daguitstap geweest naar Noosa. Noosa-sur-mer ligt aan de Sunshine Coast op een kleine 2 uur rijden van Brisbane (richting Japan). Als ik zeg dat :"Lucky Luke sneller schiet dan zijn noosa", dan kan u de betekenis van noosa in de taal van de aboriginals al raden. In de heuvels rond het kuststadje leven veel mensen in een hippie-state-of-mind. Hippies moeten ook hun kost verdienen, ze doen dat door op de Eumundi markt allerlei producten te verkopen van soulfood over schilderkunst tot een ritje op een woestijnschip.



Na de tussenstop op de markt reden we verder naar Noosa beach, in een minibus met aan boord 16 aardbewoners (en een verdwaald marsmannetje). Tussen de 16 mensen zat er 1 koppeltje, 1 gids en 12 ladies ... met daartussen onze 'Lucky Luke' Hermanski. 1 mannetje omringd door 12 vrouwtjes, in het dierenrijk zouden ze het een interessant biologisch experiment noemen.

Noosa ligt aan de monding van de Noosa river, waar het ondiepe rivierwater en goudgele zandbanken als een waaier uitmonden in de Stille oceaan. Op het ondiepe water van de rivier liggen woonboten die je kan huren als vakantiewoning. Het wateroppervlak is dankzij de Tea-trees (bomen die via hun wortels het water een theekleur geven) een perfecte spiegel voor het zonlicht. Dit maakt van de Noosa river een perfecte plaats voor reflecties van geest en zonnestralen.



Na de reflectie was het tijd voor actie. Bodyboarden op de perfecte golven. Wat een gevoel, gedragen worden door de golven ... Jezelf lanceren in de brekende golf, geeft voor mij dezelfde sensatie als het opstijgen in een straalvliegtuig. De plotselinge versnelling die je voelt als een golf je 'catched' ... is hetzelfde gevoel van versnelling, de duw in de rug, die je voelt tijdens het versnellen van een opstijgend vliegtuig.

Na het bodyboarden, heb ik een spelletje touch-football gespeeld met de 12 dames. Vervolgens stond er een wandeltocht in het nationaal park van Noosa op het menu. Langs het pad hing er een wilde koala (wat was hij wild) in een boom te bengelen. Als aflsluiter even een quizvraagje opwerpen :"Welke zin spreekt een gemiddelde surfbabe uit wanneer ze een koala of een Hermanski ziet ?" Inderdaad, u had het bij het rechte eind ... ze roept "Ooh look, he's so cute !"

De mantra :"Let us pray for rain" heeft zijn werk gedaan. Na een kurkdroog 3 wekelijks verblijf in Brisbane gingen de hemelsluizen open. Net op het moment dat Hermanski op weg was voor een tweedaagse trip naar Moreton Island. Het eiland ligt 35 km van Brisbanes' stadscentrum verwijderd. Per ferry baanden we ons een weg door het regengordijn, dat miraculeus openging wanneer het tweede grootste zandeiland ter wereld in zicht kwam.

26 januari is Australië dag. Een dag waarop de nationale gevoelens aangezwengeld worden met muziek, dans en kangeroes. Wat wordt er gevierd ? 'Well, Australia Day celebrates the occasion on which Australians first lit a barbie and cracked open a beer !' (barbie is niet Ken's vriendinnetje, maar de barbecue in Aussie Engels)



Voor Pietje Precies is er echter volgende verklaring ... op 26 januari 1788 landde de First Fleet in Sydney Cove en stichtte daar de staat New South Wales (the first state, kun je vandaag nog lezen op de nummerplaten van de Sydneysiders).

In Brisbane moet je op South Bank zijn als je 'Australia Day' wil meevieren. South Bank is een soort van promenade langs de Brisbane River met veel bloemen, bars, restaurants, cinema's, musea en een artificieel strand met echt zand waar de beach boys vanuit het zwembad een zicht hebben op de wolkenkrabbers van hun zakenvrouw (feministisch graptje).

Op 26 januari is het dus feest op South Bank met concerten, slentermarkten, te veel volk en een knallend vuurwerk.

Hermanski heeft Australia Day in stijl gevierd. Eerst heeft hij Eni-Kijong mee op een cruise genomen richting Brisbane casino. In het Treasury casino kwam Hermanski erachter dat de echte schat langs hem liep. Om de rest van de avond een beetje 'smooth' te laten verlopen, bestelde Hermanski 2 Panama Passion smoothies aan de Oasis bar. Waarna de avond eindigde met vuurwerk 'op' en naast de Victoria Bridge.