Wednesday, November 22, 2006
You can't sit in Sydney !
Wel het begon allemaal in Chiang Mai de dag ervoor, waar een Thai air toestel met lieftallige hostessen opsteeg met mij aan boord. Na een dik uur vliegen landden we in Bangkok, waar nog meer lieftallige airhostessen rondliepen.
Wachtend aan de gate van mijn vlucht naar Sydney kwam ik voor het eerst in contact met de Aussies.
Na een vrijwel slapeloze nachtvlucht, ben ik ergens boven Uluru (Ayers rock) een half uurtje in slaap gesukkeld. Op het moment dat ik wakker werd, hing mijn hoofd naar voor te bengelen. Toen ik weer rechtop ging zitten voelde ik het bloed zo naar mijn hersens stromen. A rush of blood to the head !
Het landschap onder mij was eentonig woestijnlandschap, bij het naderen van Sydney kwam daar verandering in : eerst de beboste hellingen van de Blue mountains en daarna vanuit het niets Sydney zelf.
Vanuit de lucht heb je een adembenemend zicht op de stad. Het is precies een schaalmodel van Sydney dat voor je vliegtuigraampje verschijnt : de prachtige natuurlijke haven met op de oevers het Aussie stadion, de skyline met Harbour bridge, het Opera house ... je ziet het allemaal liggen voordat je geland bent.
Om 10 uur 's morgens stond ik in het centrum van de stad. Wat doet een mens op zo'n eerste dag ? De postkaartclichés bezoeken zekerst.
In dit geval het Opera house en de Harbour bridge. De meeste moderne architectuur staat als een tang op een varken in het landschap ingeplant, voor het Opera house gaat deze vergelijking niet op. Het architectonisch hoogstandje lijkt een brug te vormen tussen het land en het water : enerzijds lijkt net of het gebouw gaat wegzeilen over het water, anderzijds zie je er reusachtige schuimkoppende golven in. Het is bovendien een bijzonder aangename plaats om te vertoeven.
Achter het Opera House ligt een prachtige baai - Farm cove - omzoomd door de botanische tuin van Sydney, met op de achtergrond Sydney's skyline. Het is de place to be voor bruidskoppeltjesspotters. Ik zag er drie echtparen in een uur tijd, allemaal poserend met het Opera House op de achtergrond.
In de baai komen ook graag luxejachten even ronddobberen met aan dek meestal yuppies die druk aan het bellen zijn met hun GSM. Ze zijn waarschijnlijk al hun vrienden aan het opbellen om een antwoord te geven op de meest gestelde vraag onder de GSM'de medemens : "Waar zitte gij nu ?"
Om dan te kunnen antwoorden :" Wel ik zit nu op mijn jacht in de baai van Sydney, en gij ?"
Ik heb nu op mijn voice-mail volgende boodschap staan :"Tom is niet bereikbaar want hij zit op zijn jacht in de baai van Sydney, hij is één van de weinige mensen die dan niet opneemt om dat aan u mee te delen (hij heeft het te druk met al zijn vrouwelijke fans).
Something else now ...
De Aussies geven blijkbaar graag commentaar op de medemens heb ik al ontdekt. Al wandelend door Sydney met mijn mp3 speler op mijn hoofd, kon ik volgende commentaren opvangen :"Look that's a tall boy", wat wel ok is tot : "That guy just had a beer", terwijl ik gewoon een slapeloze nachtvlucht achter de rug had.
